Zmysł dotyku jest u małych dzieci rozwinięty w największym stopniu, daje poczucie bezpieczeństwa w nowym świecie już od pierwszych chwil jego życia, pozwala wzrastać w doświadczeniu czułości i akceptacji, które są fundamentem prawidłowego rozwoju każdego człowieka.

Jeśli delikatnie dotkniemy dziecko w policzek, prawdopodobnie odwróci ono głowę w kierunku naszej dłoni. Odruch ten to odpowiedź adaptacyjna, która ma pomagać niemowlęciu w znalezieniu pożywienia. Receptory dotykowe znajdują się płytko pod skórą dziecka, twój dotyk odczuwa dużo bardziej intensywnie niż ty go odczuwasz. Mózg jego nie odczuwa jeszcze poszczególnych punktów na ciele, ale jest źródłem satysfakcji emocjonalnej. Dotyk jest kluczowym czynnikiem w procesie rozwoju mózgu niemowlęcia, a także tworzenia się więzi między matką a dzieckiem, dlatego powinny go otaczać delikatne i naturalne tkaniny. Dotyk jest uznawany za jeden ze zmysłów, jednak wrażenia określane łącznie, jako dotyk są kombinacją sygnałów przesyłanych przez komórki reagujące na ciepło lub zimno, nacisk oraz uszkodzenie(ból).

Zmysł dotyku spełnia bardzo ważną funkcję obronną. W momencie zadziałania czynnika szkodliwego, powodującego ból, następuje automatyczny ruch ciała, mający na celu uniknięcie kontaktu z czynnikiem wywołującym ból (np. gorący piekarnik). Przy zaburzonej integracji sensorycznej dziecko nie wykazuje odpowiedniej reakcji na bodźce. W przedszkolu Montessori zabezpieczamy potrzebę rozwoju tego zmysłu, codzienne ćwiczenia z różnymi fakturami, temperaturami, doświadczenia i eksperymenty w otoczeniu dają możliwość doskonalenia dotyku.

W następnym poście będzie kilka słów o materiałach, które są łatwe do wykonania w domu, niezwykle lubiane przez dzieci, kształtujące zmysł dotyku i wzmacniające pracę ręki – masy plastyczne.